- Views 0
- Likes 0
کابوسها ظاهراُ استرسهای طول روز را منعکس می کند.
پدر و مادرهایی که فرزند کوچک دارند بیش از هر کس مشکلات خواب کودکان را تجربه کرده اند و طبیعتاُ دوست دارند روشهایی برای مقابله با این مسایل بیاموزند.
خواب
ما در طول زندگی خود همواره با این بازسازی، سر و کار داریم، در آن دخل و تصرف می کنیم، از آن استقبال می کنیم و آن را جز ضروری زندگی خود می دانیم. بیدار شدن کودکان خردسال از خواب، کابوسهای شبانه، دندان قروچه در خواب، سر تکان دادن در خواب و .. همه مسایل رایج میان کودکان است. هر چه کودک بزرگتر می شود تنوع رفتار آنها در خواب بیشتر می گردد و درمقابل والدین هم واکنشهای مختلف و متفاوتی را از خود بروز می دهند.
کابوس ها
کابوسها که در مرحله حرکت سریع چشم رخ می دهد، در واقع رویاهایی ترسناک هستند که کودک را بیدار کرده و ترس و اضطرب عمیقی را در او ایجاد می کند. کابوسها معمولاُ ثلث آخر خواب رخ می – دهند. در کابوس کودک تحرک فیزیکی ندارد، هنگام بیدار شدن هوشیار است و جزییات رویاهایش را کاملاُ به یاد می آورد. کودکان بیشتر صبح ها کابوس می بینند ضمن اینکه کابوس پدیده شایعی میان کودکان است و حددا 15 – 10 درصد کودکان 6 – 3 ساله کابوس می بینند.
منشا کابوسها
کابوسها ظاهرا ُ استرسهای طول روز را منعکس می کند . محتوای آنها نیز از سیر رشدی ترسها و نگرانی ها تبعیت می کند. مثلاُ پیش دبستانی ها خواب موجودات خیالی ترسناک را می بینند .حال آنکه کودکان بزرگتر خواب بچه دزدی می بینند. دوره های پراسترس و ضربه های روانی نیز بر شدت کابوسهای کودکان می افزاید؛ مطالعات نشان داده که دانش آموزان دچار ناتوانی های یادگیری که نگران توان عقلی و تحصیلی خود هستند بیش از سایر کودکان دچار کابوس می گردند. مصرف و قطع برخی از دارو ها هم در ایجاد کابوس می تواند نقش داشته باشد.
همانطور که گفته شد بروز کابوس در کودکان امری شایع است امّا، زمانی بروز کابوسها نگران کننده است که جنبه تکرار شونده داشته باشند. کابوسها اگرچه به خودی خود آسیب محسوب نمی شوند ولی می توانند اختلال خواب و ترس از رختخواب رفتن ایجاد کند.
علت کابوس ها در کودکان دلایل زیادی دارد ؛ و نباید از کنار آن به سادگی بگذریم زیرا با تکرار آن کیفیت زندگی ( خواب ) کودک تحت تاُثیر قرار می گیرد .
برخی از کودکان در سنین پایین در اثر ایجاد یک عامل استرس زای شدید مثلاُ از دست دادن یکی از نزدیکان یا ترس شدید و… دچار کابوس می شوند ؛ با گذشت زمان مشکل کودک کم و کمتر می شود . امّا والدین مشاهده می کنند که کابوس کودکشان پس از گذشت چند سال دوباره برگشته است. و در هر شب و یا با فاصله ؛ آرامش خواب کودک را از او می گیرد. کودک از اتاقش با وحشت خارج شده و با هراس به اتاق پدر و مادر مراجعه می کند .
در این شرایط بهترین کار مراجعه با روان شناس برای یافتن دلیل کابوس ها است. گاهی ایجاد یک عامل ترس در محیط مدرسه یا بازی و یا حتی رفتار اشتباه و تحقیر کننده یکی از اعضاء خانواده می تواند عامل ترس و اضطراب کودک شود ، و این عوامل دست به دست یکدیگر داده و کابوس های شبانه را در کودک بوجود آورد.
مثلاُ عامل فشار روحی در مدرسه یا گروه ورزشی یا هنری که کودک در آن شرکت دارد. و یا تحقیر و تنبیه در خانواده یا در محیط بیرون می تواند آرامش روح و روان کودک را بهم بریزد کابوس ها را در کودک رقم بزند.
هر گاه کودکتان در اثر کابوس شبانه به اتاق تان مراجعه کرد، با صبر و حوصله به حرف هایش گوش کنید و هر بار بخواهید تا کابوسش را با جزییات برایتان تعریف کند ، و او را تا اتاقش همراهی کنید , برخی اوقات کودک این واقعیت را می داند که کابوس ها واقعی نیستند امّا باز از تگرار آن شدیدا ُ می – ترسد.
با شنیدن حرف های کودک و بررسی محیط وی و افرادی که با او در تماس است باید دلایلی را که موجب استرس در وی و این کابوس ها می شود ، پیدا کرد (البته استفاده از نظر مشاور راه منطقی تری برای حل این مشکل می باشد. )
با پیدا کردن عامل ایجاد کابوس کودک متوجه خواهد شد که با فهمیدن مشکلات روزمره خود احتمالاُ دچار کابوس نخواهد شد ؛ ولی این را هم یاد می گیرد که اگر کابوسهایش تکرار شدند، باید دنبال استرسها بگردد و با آنها کنار آمده و حلشان کند.
