صفت در ادبیات فارسی

• Views 0
• Likes 0
• Rating 12345

تعریف صفت : صفت کلمه ای است که اسم را توصیف می کند یعنی حالت و چگونگی آن را بیان می کند.

مثال: گل سرخ؛ روز روشن

موصوف؛ اسمی است که به وسیله صفت توضیح داده می شود. مانند: دانش آموز خوب. دانش آموز موصوف و خوب صفت.

نکته: موصوف همیشه می تواند جمع باشد اما صفت حتما مفرد است. مانند: درختان بلند

نکته دو: صفت همیشه بعد از اسم قرار می گیرد اما در بعضی کلمات استثنا هم دیده می شود، مانند: پیرمرد – بزرگراه

صفت نیز مانند اسم ساختمان ساده وغیر ساده دارد.

صفت ساده: تمیز، زشت، سفید

صفت غیر ساده:

1) صفت مشتق: باهنر، بی ادب، هنرمند مثال: استاد هنرمند

2)صفت مرکب: خاطره انگیز، خون سرد مثال: روز خاطره انگیز

3)صفت مشتق مرکب: سر به هوا، فرورفته.

مثال: کوه های سر به فلک کشیده

انواع صفت:

1)فاعلی: بن مضارع +نده

مثال: نویسنده، گوینده

بن مضارع +ا

مثال: گویا، شنوا، بینا

بن مضارع+ان

مثال: گریان خندان

2)صفت لیاقت: مصدر +ی

مثال: خوردنی، پوشیدنی، دیدنی

اسم+ی

مثال: تهرانی، ایرانی

3)صفت نسبی اسم +ی

مثال: تهرانی، ایرانی

اسم +ین

مثال: زرین، سیمین

4)رنگ ها صفت هستند.

مثال: لباس زرد، گل قرمز

5)صفت مفعولی: بن ماضی +ه

مثال: گذشته، خورده، دیده

6)شغل ها اگر در کنار اسم صفت بیایند صفت هستند.

مثال: مرد آهنگر، زن خیاط، دختر کبریت فروش

7)عددها چه قبل از اسم و چه بعد از اسم صفت شمارشی هستند.

مثال: یک کتاب، اولین روز، روز اول