- Views 0
- Likes 0
محققان دانشگاه سارلند اثر خواب سریع یک ساعته را بر روی حافظه ۴۱ شرکت کننده برسی کردند.
ازشرکت کنندگان خواسته شد که تعدادی تک کلمه و همچنین تعدادی جفت کلمه را یاد بگیرند. بعد از اینکه این مرحله یادگیری اولیه کامل شد شرکت کنندگان مورد امتحان واقع شدند تا معلوم شود که چه مقدار از کلمات را میتوانند به یاد آورند. در طول مرحلهٔ بعدی آزمایش حدود نیمی از شرکت کنندگان بیدار ماندند و یک دیویدی تماشا کردند در حالی که به نیمهٔ دیگر اجازه داده شد که یک خواب کوتاه نیمروز داشته باشند.
در آخر از تمام شرکت کنندگان امتحان گرفته شد تا معلوم شود چه تعداد تک کلمه و چه تعداد جفت کلمه را میتوانند به یاد آورند. محققان ملاحظه کردند که آنهایی که خواب نیمروز داشتند به طور قابل توجهی حافظهٔ بهتری را نسبت به آنهائی که دیویدی تماشا کردند ، و یا گروه کنترل نشان دادند.
محققان متوجه شدند که شرکت کنندگان در گروه خواب نیمروز لزوما عملکرد بهتری در تستهای حافظه بعد از خواب نیمروز نسبت به تستهایی که بلافاصله بعد از یادگیری انجام داده بودند نداشتند اما عملکرد آنها ثابت ماند. در حالیکه آنهائی که به تماشای دیویدی نشسته بودند وهمچنین گروه کنترل به صورت معناداری عملکرد بدتری در تست حافظهٔ دوم از خود نشان دادند. محققان معتقدند که عملکرد حافظه بعد از خواب نیمروز تقریبا همانند عملکرد حافظه بلافاصله بعد از یادگیری است.