- Views 0
- Likes 0
خَدیجَه دختر خُوَیلِد مشهور به خدیجه کبری (س)، ام المؤمنین، نخستین همسر پیامبر اکرم (ص) و مادر حضرت زهرا (س) است.خدیجه (س) قبل از بعثت با حضرت محمد (ص)ازدواج کردو اولین زن و به عقیده برخی اولین کسی است که به وی ایمان آورد. خدیجه همه ثروت خویش را در راه نشر اسلام به‌کار گرفت.پیامبر (ص) در طول حیات او همسری دیگر برنگزید و پس از درگذشت وی همواره از او با نیکی بسیار یاد می‌کرد.
پیامبر از خدیجه ۲ پسر به نام‌های قاسم و عبدالله و ۴ دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام کلثوم و فاطمه (س) داشت. با این وصف همه فرزندان پیامبر (ص) به جز ابراهیم، از خدیجه (س) بودند.خدیجه (س) سه سال قبل از هجرت و در شصت و پنج سالگی در مکه از دنیا رفت. پیامبر او را در قبرستان معلاه در دامنه «کوه حجون» که بر فراز شهر مکه است به خاک سپرد.خدیجه (س) که کنیه‌اش ام هند بود دختر خویلد بن أسد بن عبدالعزی بن قصی القرشیه الاسدیه است.او حدود سه یا چهار دهه قبل از آغاز بعثت پیامبر اسلام (ص) در مکه به دنیا آمد و در همان شهر، در خانه پدرش که از بزرگان مورد احترام قومش و هم‌پیمان با بنی عبدالدار بن قصی بود، رشد یافت.
جایگاه خدیجه
خدیجه بانویی شریف، ثروتمند و دارای اعتبار در روزگار خودش بود. جابر بن عبدالله انصاری در روایتی از پیامبر (ص)، سرور زنان جهان را خدیجه (س)، فاطمه (س)، مریم و آسیه معرفی نموده است. همچنین پیامبر (ص)، خدیجه (س) را از جمله زنان کامل در جهان و نیز به عنوان بهترین زنان معرفی کرده است. در منابع اسلامی از خدیجه با القابی همچون طاهره، زکیه، مرضیه، صدیقه، سیده نساء قریش ، خیرالنساء و بانوی بلند مرتبه و و نیز با کنیه‌های ام الزهرا وام المؤمنین یاد شده است.
گزارش‌های متعددی درباره جایگاه خاص خدیجه نزد پیامبر (ص) وجود دارد. در برخی منابع آمده است که حضرت خدیجه (س) بهترین و صادق‌ترین وزیر، مشاور و مایه آرامش پیامبر (ص) بود. پیامبر (ص) سال‌ها پس از رحلت خدیجه (س) به یاد او بود و بی‌نظیر بودنش را مطرح می‌نمود. هنگامی که به پیامبر (ص) گفته شد؛ خدیجه (س) بیش از همسری مسن برای شما نبود، پیامبر بسیار ناراحت شد، با رد این سخن چنین گفت: «خداوند هیچ‌گاه برایم همسری بهتراز او جایگزین نکرد،او مرا تصدیق نمود هنگامی که هیچ‌کس مرا تصدیق نکرد، یاری‌ام کرد در زمانی که هیچ‌کس مرا یاری نکرد، از مالش در اختیارم قرار داد، زمانی که همه مالشان را از من دریغ کردند.»
ابن جوزی درباره او می‌نویسد: «خدیجه (س) این بانوی آگاه و پاک سرشت و این انسان شیفته معنویت که حقگرایی، فضیلتطلبی، نواندیشی، عشق به کمال و رشد و پیشرفت از ویژگی‌هایش بود، از همان روزگار جوانی نیز یکی از دختران نامدار و بافضیلت حجاز و عرب به شمار می‌رفت.» مهمتر از مکنت مادی وی، ثروت بی‌پایان معنوی او بود. او با رد درخواست بزرگان و اشراف قریش که به خواستگاری او آمده بودند و انتخاب پیامبر (ص) به عنوان همسر خود، نعمت برخورداری از ثروت مادی را با تضمین سعادت‌مندی آخرتو بهره‌مندی از نعمت‌های ابدی بهشت، کامل نمود و خردمندی‌اش را به رخ همگان کشید. او برای دست‌یابی به این نعمت، اولین مسلمان و اولین تصدیق‌کننده پیامبر (ص) شد و به همراه او اولین نماز را برپا داشت.
وفات خدیجه(س)
بنا بر روایات اسلامی پیامبر (ص) ابتدا با ردای خودش و سپس با ردای بهشتی خدیجه (س) را کفن نمود و او را در قبرستان معلاه در دامنه «کوه حجون» که بر فراز شهر مکه است، به خاک سپرد.مدفن خدیجه بنای مختصری داشته و زیارت‌گاه حج‌گزاران و زائران مکه است. بسیاری از زائران و حج‌گزاران که پیش از حکومت آل سعود و تخریب بسیاری از اماکن تاریخی و مذهبی (۱۳۰۵ش) به دست این حکومت، به مکه رفته‌اند، از مقبره او یاد کرده و توصیفاتی از آن را ذکر کرده‌اند
